روان پرستاری چیست؟

  درمان بیمارستانی نمی تواند پشت درب بیمارستان متوقف شود بلکه باید تا داخل جامعه ادامه یابد و مداوای بیماران روانی تنها قائم به درمان و مراقبتهای داخل بیمارستان نبوده بلکه در دوران نقاهت است که تیم درمانی من جمله روانپرستاران باید هنرنمایی کنند و با راهنمایی و بازتوانی، بیمار را در مسیر اصلی زندگی و جامعه قرار دهند . روانپرستاری رشته خاصی از پرستاری است که در آن پرستار از شخصیت ، دانش و اطلاعات خویش در زمینه تئوریهای روانی و امکانات موجود محیط برای تغییرات درمانی موثر در افکار، احساسات ورفتار بیمار استفاده می نماید .  هدف پرستاری روانی تشویق بیمار در برخورد با واقعیات زندگی و پذیرش هر چه زودتر انجام کارهای مستقل از طرف بیمار می باشد. نقش و وظایف روانپرستار شامل دو قسمت مراقبتهای مستقیم و مراقبتهای غیر مستقیم می باشد·  روانپرستار برای درمان بیماران در سه جنبه فعالیت می کند: اجتماعی کردن بیماران، درمانها و مراقبتهای جسمی ، روان درمانی.  روانشناسان، محیط یا عوامل محیطی را به دو دسته تقسیم می کنند: محیط درونی که شامل صفات، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی و فیزیولوژیکی فرد است. محیط بیرونی که شامل محیط قبل از تولد و بعد از تولد می باشد. فرآیند پرستاری سلسله اعمالی است که بطور منظم و سیستماتیک، پیوسته، پویا و مداوم در جهت رسیدن به یک هدف انجام می گیرد. واژه فرآیند پرستاری برای بیان مجموعه ای از قدم هایی که روانپرستار جهت برنامه ریزی و ارائه مراقبتهای پرستاری بر می دارد اطلاق می شود . هدف از فرآیند پرستاری ایجاد مکانیسم ارتباط بین پرستارانی است که با بیماران کار می کنند و مهارتهای ارتباطی را به منظور بر قرار نمودن ارتباط با بیماران، جهت حل مسائل و ارضای نیازهای آنان بکار می برند .  فرآیند پرستاری دارای خصوصیاتی به این شرح می باشد: متوالی هستند، پیوسته هستند و پویا می باشند. مراحل فرآیند پرستاری عبارتند از: بررسی و شناخت، تعیین اهداف، مداخلات پرستاری و ارزشیابی . در مرحله بررسی و شناخت باید بیمار را از نظر روانی، اجتماعی و سلامت فیزیکی بررسی نمود .  هدف از جمع آوری اطلاعات، تعیین مشکلاتی است که نیاز به اقدامات پرستاری دارند. · پرستار باید در مورد خود  فرد ، توانائیها و محدودیتهای او، نوع مسئله بهداشتی که بر توانایی فرد و سازگاری او تاثیر دارد ، وضعیت فعلی او در ارتباط با این تواناییها و برنامه درمانی پزشک اطلاعات لازم کسب نماید. منبع کسب اطلاعات شامل شرح حال شخص بیمار ، پرونده بیمار ، افرادی که با بیمار در ارتباطند و افرادیکه در درمان بیمار نقش دارند می باشد . روش های کسب اطلاعات شامل مصاحبه ، مشاهده ، معاینه ، مشاوره و مطالعه پرونده می باشد . تشخیص پرستاری به معنای پی بردن به نیازهای اساسی تامین نشده بیمار است .   اهداف تعیین شده در فرآیند پرستاری باید واقع بینانه و قابل دستیابی باشند ، همچنین قابل مشاهده و اندازه گیری نیز باشند . مداخلات یا تدابیر پرستاری باید جهت برآوردن برآیند های مورد انتظار برنامه ریزی و اجرا شوند . ارزشیابی آخرین مرحله فرآیند پرستاری است که متوجه تعیین پاسخ بیمار به اقدامات پرستاری و میزان دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده می باشد.